Pielęgnacja, żywienie i choroby

PIELĘGNACJA AKITY: przy zabiegach pielęgnacyjnych obowiązuje stara zasada: czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Bzdurą jest powstrzymywanie się z czesaniem i kapaniem psów do 6 m-ca życia. To prosta droga do wychowania pupila umykającego na widok grzebienia lub szczotki. Zabiegi pielęgnacyjne powinny być jeśli nie przyjemnością to nieuchronną koniecznością, a nie katorgą.

Czesanie:
Szczeniaczka kładziemy na plecy na naszych kolanach i czeszemy brzuszek, łapki i szyję. Następnie odwracamy go i czeszemy plecy, ogonek i na końcu główkę. Teraz nagroda i chwila zabawy. Nigdy nie ustępujemy szczeniakowi, jeśli się wyrywa. Przerwijmy czesanie ale go nie puszczajmy, bo potraktuje to jak wygraną i tym bardziej będzie się bronić.
Wbrew opiniom, nie ma potrzeby czesania całego psa codziennie. Wystarczy wyczesać go dokładnie co 2-3 dni.

Kąpiel:
W zależności od tego, gdzie mieszkamy, kąpiemy psa mniej więcej co 2  miesiące (nie dotyczy okresu wystawowego, gdzie należy przygotować psa każdorazowo przed wystawą). Przed kąpielą należy psa wyczesać. Do kąpieli używamy tylko szamponu dla psów, który dokładnie domywa szatę naszego pupila.


Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne:
Należy zwrócić uwagę na pazury, które mogą czasem wrastać, dlatego trzeba je przycinać w miarę potrzeby. Oczy należy 2-3 razy w tygodniu przemywać, aby zabezpieczyć włos przed osadzaniem się kamienia łzowego. Doskonały jest lekki napar z herbaty (nie rumianku).

ŻYWIENIE AKITY

Co do sposobu żywienia są na ten temat różne zdania i opinie, czym i jak karmić.
Karmienie wyłącznie suchą karmą. Bez wątpienia bardzo wygodny sposób nie niosący większych zagrożeń dotyczących bilansowania karmy a co za tym idzie możemy ustrzec się przed popełnieniem poważnych błędów. Warto pamiętać, że zalecane przez producenta dawki karmy są często zbyt duże trzeba dawać jej trochę mniej tak aby pies ze smakiem zjadł całość nie pozostawiając resztek w misce. Najlepiej, aby karma była namoczona w ciepłej wodzie unikamy wówczas niepożądanych komplikacji jelitowych, jeśli podajemy karmę suchą musimy zapewnić stały dostęp do świeżej wody. Dla tych którzy zdecydują się na ten sposób żywienia, jedna ważna wskazówka – nie istnieją karmy dobre a przy tym tanie! Lepiej sięgać tylko po produkty z górnej, lub co najmniej środkowej półki cenowej.

Karmienie wyłącznie produktami naturalnymi.
W dobrze zbilansowanym posiłku muszą się znaleźć:
– produkty dostarczające białko,
– mięso,
– ryby,
– nabiał.

Z mięs najlepiej nadają się dla psa wołowina (w tym podroby), baranina i jagnięcina, oraz biały drób. Tego ostatniego nie podaje się nigdy na surowo, z powodu ryzyka zakażenia salmonellą.
Ryby – tylko morskie, gotowane, bez dużych ości.
Biały ser szczególnie polecany dla szczeniąt i psów rosnących. Bardziej wskazany jest ser chudy. Co do mleka to zdania są podzielone, najlepiej podawać mleko kozie i krowie, lecz gdy nie ma się do niego dostępu, lepiej z niego całkowicie zrezygnować. Można natomiast podawać zarówno szczeniętom, jak i dorosłym psom jogurt naturalny, który dodajemy do posiłków. Stale podawany, stabilizuje procesy trawienne u psów ze skłonnościami do biegunek. Przy naturalnym sposobie karmienia podaje się też jajka, albo samo żółtko, albo całe jajko dobrze sparzone, aby białko było ścięte. Dorosłemu psu wystarczy jedno tygodniowo.
– warzywa to produkty dostarczające błonnika i witamin. Nadają się zwłaszcza marchew, buraki, pasternak, cukinia, dynia, drobno starte lub niedługo gotowane i posiekane, oraz surowa kiszona kapusta, za którą wiele psów przepada. Poza tym, w sezonie zielona pietruszka i pokrzywa. Nie służą psom świeża kapusta ani kalafior.
– tłuszcze, niezbędne do utrzymania prawidłowego stanu skóry i sierści. Podawać należy od łyżeczki do łyżki oleju roślinnego (więcej zimą i w okresie wymiany sierści). Najlepszy jest olej z kiełków kukurydzianych, jak również olej lniany. Zamiast oleju można podawać łyżeczkę mielonego siemienia lnianego.
– wypełniacze – ryż, makarony, płatki zbożowe. Makarony są tuczące, dlatego nie podajemy ich w dużych ilościach i zbyt często.
– dodatki witaminowe i mineralne Przy karmieniu naturalnym zaleca się dodawanie witamin i minerałów. Właściwy preparat pomoże dobrać lekarz weterynarii.
Dla dorosłego psa poszczególne kategorie produktów – mięso, warzywa i wypełniacz – powinny stanowić mniej więcej po 1/3 dziennej porcji, dla szczenięcia i psa rosnącego produktów białkowych trzeba podawać mniej więcej połowę.
Karmienie mieszane. Nie jest to sposób zalecany przez producentów karm, ale sama go stosuję i nic nie wskazuje na to, aby moim psom szkodził. Dorosłe psy karmię raz dziennie, stosują mieszankę namoczonej karmy dobrej klasy z dodatkiem wątróbki lub ryby oraz odrobiną ryżu (miski znikają w oczach). Szczenięta, które karmimy częściej, dostają na przemian karmę i posiłek naturalny.

Bez względu na sposób karmienia pozostaje jeszcze kwestia rozłożenia dziennej ilości pożywienia na mniejsze porcje. Szczenię, do ukończenia 4 miesiąca życia powinno być karmione cztery razy dziennie, do końca 7 miesiąca trzy razy dziennie, a po roku i przez całe życie psa karmimy dwa razy dziennie, rano i wieczorem mniejszymi porcjami lub raz dziennie tak jak ja stosuję.
Namoczona karma sucha, czy przygotowane jedzenie powinno być podawane w postaci gęstej papki bez nadmiaru płynów

CHOROBY AKITY

Na co chorują akity?
Szpice to grupa ras starych, która ukształtowana była w prymitywnych warunkach i trudnym klimacie. Przez wiele lat słabsze osobniki natura wyeliminowała.
Dzięki temu szpice są psami: zdrowymi, odpornymi na złe warunki środowiskowe, na zimno. Ogólnie można powiedzieć, że szpice to zdrowe psy, chorują rzadko i dożywają późnej starości. Są jednak choroby, które występują częściej w tej grupie psów.

Choroby skóry
Akity dość często mają problemy ze skórą. Jest to związane z ich bardzo gęstym podszerstkiem i trudno zauważyć małe zmiany na skórze wywołane pasożytami, urazami, stanami zapalnymi, czy alergiami. Akity przyzwyczajone są do niskich temperatur i życie w warunkach miejskich, gdzie jest cieplej i dużo zanieczyszczeń może nasilać schorzenia skóry. Często spotykane są alergie wywołane różnymi czynnikami, często są to alergie cynkozależne spowodowane brakiem cynku w organizmie. Powoduje to silny świąd, wypadanie włosów, przerost i przebarwienie skóry. Leczenie niedoczynności tarczycy czasami poprawia sytuację, ale najczęściej choroba ma podłoże genetyczne.
Akita wykazuje skłonność do tzw. zespołu skórno-naczyniowego, czyli choroby Voit Kojanagi Harada. Choroba ma podłoże genetyczne i związana jest z zaburzeniami immunologicznymi. W wieku kilku miesięcy pojawia się odbarwienie nosa, skóra na grzbiecie nosa, wokół oczu i na uszach ulega silnemu zaczerwienieniu, włos wyraźnie przerzedza się. Następnie spojówki ulegają silnemu przekrwieniu, rogówki stają się zmętniałe i pojawia się zapalenie rogówek co utrudnia widzenie. Rokowanie choroby jest niepomyślne, co kilka miesięcy obserwuje się nawroty mimo stałego leczenia.

Choroby oczu:

– Zaćma, czyli wrodzone zmętnienie soczewek może pojawić się już u młodych psów, utrudnia widzenie i może prowadzić do ślepoty
– Zwyrodnienie rogówki. Na rogówce powstają zmiany zwyrodnieniowe, które powodują złuszczenie i zmętnienie rogówek. Może dochodzić do ich wtórnego zapalenia i owrzodzenia. Prowadzi to do znacznego ograniczenia widzenia a nawet ślepoty.

Inne choroby:
– Głuchota wrodzona.
– Wnętrostwo, czyli brak jednego lub obu jąder w mosznie. Jądra pozostają w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym.
– Hemofilia, czyli zaburzenia w krzepliwości krwi.  Choroba ma podłoże genetyczne